Danuta Szaflarska (ur. 6 lutego 1915 roku w Kosarzyskach na Sądecczyźnie, zm. 19.02.2017 r. w Warszawie). W połowie lat 30. XX w. przeprowadziła się do Warszawy, gdzie w 1939 roku ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej^. 14 września miał miejsce jej debiut w spektaklu Szczęśliwe dni (reżyseria: Bronisław Dąbrowski). Do 1941 roku występowała w Teatrze Polskim w Wilnie (głównie w sztukach Stanisławy Perzanowskiej i Michała Meliny), następnie w teatrach konspiracyjnych (1942–1945). Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka. W 1945 wystąpiła w głównej roli w pierwszym polskim filmie powojennym – Zakazane piosenki. Po wojnie występowała w Teatrze Starym w Krakowie (1945–1946), Teatrze Kameralnym w Łodzi (1946–1949), Teatrze Współczesnym w Warszawie (1949–1954), Teatrze Narodowym w Warszawie (1954–1966), Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1966–1985) i w Teatrze Rozmaitości (od 2010). Grała w filmach cenionych reżyserów, takich jak:

• Leonard Buczkowski (m.in. Zakazane piosenki i Skarb);
• Jan Rybkowski (m.in. Warszawska premiera);
• Stanisław Różewicz (m.in. Głos z tamtego świata);
• Tadeusz Konwicki (Dolina Issy);
• Andrzej Wajda (Korczak);
• Dorota Kędzierzawska (m.in. Diabły, diabły i Pora umierać);
• Agnieszka Holland (Janosik. Prawdziwa historia).

W 2007 została nagrodzona wyróżnieniem dla najlepszej aktorki podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, za rolę w filmie Pora umierać. Wcześniej dwukrotnie, w latach 1991 (za Diabły, diabły) oraz w 1993 (za Pożegnanie z Marią) zdobyła na tym festiwalu wyróżnienie dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Nagrodzona Złotą Kaczką 2008 dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego.

8 marca 2008 odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd, na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.

Została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku.

Dwukrotnie zamężna, ma dwie córki – Marię z Janem Ekierem i Agnieszkę z Januszem Kilańskim.

Mieszka w Warszawie.

Odznaczenia:

• 1954 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1954 – Nagroda Państwowa III stopnia
• 1965 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji
• 1967 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia;
• 1978 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• 1996 – Nagroda „Złoty Wawrzyn Grzymały”, nagroda Bydgoskiego Towarzystwa Teatralnego
• 2002 – Doroczna Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru
• 2004 – Nagroda Specjalna za Całokształt Twórczości Aktorskiej na 12. Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Operatorskiej „Camerimage” w Łodzi
• 2005 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „w uznaniu wybitnych zasług dla kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej”
• 2007 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
• 2007 – Nagroda Prezesa TVP przyznana na 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
• 2007 – Nagroda „Feliks Warszawski” za najlepszą kobiecą rolę drugoplanową w spektaklu Daily Soup w Teatrze Narodowym
• 2007 – Wyróżnienie dla najlepszej aktorki podczas XXXII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (za rolę w filmie Pora umierać)
• 2008 – Złota Kaczka 2008 dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego
• 2008 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii Teatr
• 2009 – Nagroda im, Cypriana Kamila Norwida „Dzieło Życia”
• 2013 – Orzeł za osiągnięcia życia
• 2013 – Laureatka „Superwiktora” podczas gali wręczenia „Wiktorów” – nagród Akademii Telewizyjnej
• 2013 – Nagroda Gustaw, nagroda Związku Artystów Scen Polskich przyznawana za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego.
• 2014 – Diament Trójki
• 2015 – Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski

(opracowano na podstawie informacji o Artystce zawartej na stronie pl.wikipedia.org )